Hoi allemaal,
Voor wie het leuk vindt: op deze link is een selectie van de foto's van Zambia te zien:
https://picasaweb.google.com/102346319752371038413/JakeInZambia?authkey=Gv1sRgCO622be08YX86QE&feat=email
Groeten,
Jake
donderdag 1 december 2011
zondag 27 november 2011
Weer thuis
Hoi allemaal,
Ik ben weer thuis, na een lange reis. Het was wel spannend na alles wat op de heenweg gebeurd was, maar alles ging goed, behalve dat een paar mensen extra geld moesten betalen in Zambia omdat ze geen gele-koorts-prik hadden gehad. Maar we vertrokken allemaal veilig vanuit Zambia, en de verdere reis ging ook erg goed.
De laatste dagen in Zambia was het vreemd om weer bijna naar huis te gaan. Ik maakte mijn verslag af, over discipelschap in de kerk in Zambia, en we pakten onze spullen in. Maar het is ook goed om weer thuis te zijn, en ik heb erg veel geleerd. Ik ben God echt dankbaar voor alles wat ik heb gezien en dat alles goed is gegaan. Het is ook erg leuk om iedereen binnenkort weer te zien, en ook om mijn familie weer te zien :) Ik heb ook een erg leuke kaart gekregen in Zambia van onze kerk, die op de laatste dag aankwam, dus net op tijd!
Allemaal heel erg bedankt voor het bidden en het meeleven. Ik vond dat erg fijn, en hoop een beetje te hebben gedeeld van alles wat ik heb meegemaakt daar in Zambia. Gods zegen!
Jake
Ik ben weer thuis, na een lange reis. Het was wel spannend na alles wat op de heenweg gebeurd was, maar alles ging goed, behalve dat een paar mensen extra geld moesten betalen in Zambia omdat ze geen gele-koorts-prik hadden gehad. Maar we vertrokken allemaal veilig vanuit Zambia, en de verdere reis ging ook erg goed.
De laatste dagen in Zambia was het vreemd om weer bijna naar huis te gaan. Ik maakte mijn verslag af, over discipelschap in de kerk in Zambia, en we pakten onze spullen in. Maar het is ook goed om weer thuis te zijn, en ik heb erg veel geleerd. Ik ben God echt dankbaar voor alles wat ik heb gezien en dat alles goed is gegaan. Het is ook erg leuk om iedereen binnenkort weer te zien, en ook om mijn familie weer te zien :) Ik heb ook een erg leuke kaart gekregen in Zambia van onze kerk, die op de laatste dag aankwam, dus net op tijd!
Allemaal heel erg bedankt voor het bidden en het meeleven. Ik vond dat erg fijn, en hoop een beetje te hebben gedeeld van alles wat ik heb meegemaakt daar in Zambia. Gods zegen!
Jake
dinsdag 22 november 2011
Laatste dag in Livingstone
Hoi allemaal,
Vandaag is alweer onze laatste dag in Livingstone. Het was erg leuk de afgelopen dagen, al was het ook weer heel anders dan de andere dingen die we hiervoor hebben gedaan. Vrijdag zijn we bij de Victoria Waterfalls geweest. Er was niet zoveel water als er in de regentijd is, maar het was erg indrukwekkend. Ook zijn we bij een krokodillenboerderij geweest.
's Avonds hebben we steeds erg lekker gegeten bij de vrouw van Chris Mkandawire, een pastor van de Presbyterian Church hier. Hij is de broer van Richard, die vorig jaar bij ons op de universiteit was, dus dat is erg leuk. Het eten is er erg lekker, zijn vrouw bereidt allerlei verschillende gerechten en kan erg goed koken.
Zondagochtend zijn we naar de kerk geweest, de All Saints Congregation in Livingstone. Het was een erg mooie dienst, en de predikante die voorging was Jane, die een paar jaar geleden ook op onze universiteit is geweest. Het is een kleine wereld! De preek was ook erg mooi, het ging over dat we als christenen moeten staan op Jezus, en dat we moeten bedenken wat Hij voor ons heeft gedaan. Dan worden we vanzelf enthousiast, en krijgen we een levende kerk. Ook is het belangrijk in je geloof te groeien, door samen te bidden en Bijbelstudie te houden. Na de dienst hebben we bij haar gegeten, en de rest van de zondag hebben we lekker rustig aan gedaan.
Gisteren hebben we bij een erg duur hotel gekeken, en daarna zijn we naar het wildpark geweest. Dat was erg bijzonder. We hebben verschillende dieren gezien, antilopen, olifanten (een rende erg hard op onze auto af, dus we moesten hem ontwijken), buffels, zebra's, zwijnen, giraffes, nijlpaarden, en zelfs een paar neushoorns, die we van dichtbij gingen bekijken. Er zijn maar 5 neushoorns in Zambia, en ze waren nu alle 5 bij elkaar vanwege het seizoen. Al met al was het erg indrukwekkend, en ik heb veel foto's gemaakt!
Gistermiddag hebben we wat gewinkeld in het centrum van Livingstone. De souvenirwinkels zijn hier echt heel erg, de verkopers zijn heel erg opdringerig. We zijn ook bij de Zimbabwe-markt geweest, en daar waren de mensen een stuk vriendelijker. Ik heb daar zelfs een CD van het koor van Kwacha-East in Kitwe gekocht, waar ik te gast geweest ben.
Gisteravond zijn de anderen uitgeweest, maar samen met iemand anders ben ik hier gebleven, want ik was een beetje moe en had er niet zoveel zin in :) Vanochtend zijn we naar de grens van Zimbabwe geweest. We hebben in het niemandsland gelopen, en liepen tot aan de grens van Zimbabwe, die we zonder visum niet konden oversteken, anders moesten we geld betalen. Voor de rest doen we vandaag rustig aan, omdat we morgen aan onze terugreis beginnen. Morgen rijd ik naar Lusaka, en overmorgen naar Kabwe, waar ik mijn telefoon terugkrijg, en dan naar Kitwe. Vrijdag kunnen we dan onze reflecties afmaken, en zaterdag vliegen we alweer. Het gaat erg snel, de laatste week! :)
Ik wens jullie Gods zegen thuis, en hoop jullie allemaal snel weer te zien!
Jake
Vandaag is alweer onze laatste dag in Livingstone. Het was erg leuk de afgelopen dagen, al was het ook weer heel anders dan de andere dingen die we hiervoor hebben gedaan. Vrijdag zijn we bij de Victoria Waterfalls geweest. Er was niet zoveel water als er in de regentijd is, maar het was erg indrukwekkend. Ook zijn we bij een krokodillenboerderij geweest.
's Avonds hebben we steeds erg lekker gegeten bij de vrouw van Chris Mkandawire, een pastor van de Presbyterian Church hier. Hij is de broer van Richard, die vorig jaar bij ons op de universiteit was, dus dat is erg leuk. Het eten is er erg lekker, zijn vrouw bereidt allerlei verschillende gerechten en kan erg goed koken.
Zondagochtend zijn we naar de kerk geweest, de All Saints Congregation in Livingstone. Het was een erg mooie dienst, en de predikante die voorging was Jane, die een paar jaar geleden ook op onze universiteit is geweest. Het is een kleine wereld! De preek was ook erg mooi, het ging over dat we als christenen moeten staan op Jezus, en dat we moeten bedenken wat Hij voor ons heeft gedaan. Dan worden we vanzelf enthousiast, en krijgen we een levende kerk. Ook is het belangrijk in je geloof te groeien, door samen te bidden en Bijbelstudie te houden. Na de dienst hebben we bij haar gegeten, en de rest van de zondag hebben we lekker rustig aan gedaan.
Gisteren hebben we bij een erg duur hotel gekeken, en daarna zijn we naar het wildpark geweest. Dat was erg bijzonder. We hebben verschillende dieren gezien, antilopen, olifanten (een rende erg hard op onze auto af, dus we moesten hem ontwijken), buffels, zebra's, zwijnen, giraffes, nijlpaarden, en zelfs een paar neushoorns, die we van dichtbij gingen bekijken. Er zijn maar 5 neushoorns in Zambia, en ze waren nu alle 5 bij elkaar vanwege het seizoen. Al met al was het erg indrukwekkend, en ik heb veel foto's gemaakt!
Gistermiddag hebben we wat gewinkeld in het centrum van Livingstone. De souvenirwinkels zijn hier echt heel erg, de verkopers zijn heel erg opdringerig. We zijn ook bij de Zimbabwe-markt geweest, en daar waren de mensen een stuk vriendelijker. Ik heb daar zelfs een CD van het koor van Kwacha-East in Kitwe gekocht, waar ik te gast geweest ben.
Gisteravond zijn de anderen uitgeweest, maar samen met iemand anders ben ik hier gebleven, want ik was een beetje moe en had er niet zoveel zin in :) Vanochtend zijn we naar de grens van Zimbabwe geweest. We hebben in het niemandsland gelopen, en liepen tot aan de grens van Zimbabwe, die we zonder visum niet konden oversteken, anders moesten we geld betalen. Voor de rest doen we vandaag rustig aan, omdat we morgen aan onze terugreis beginnen. Morgen rijd ik naar Lusaka, en overmorgen naar Kabwe, waar ik mijn telefoon terugkrijg, en dan naar Kitwe. Vrijdag kunnen we dan onze reflecties afmaken, en zaterdag vliegen we alweer. Het gaat erg snel, de laatste week! :)
Ik wens jullie Gods zegen thuis, en hoop jullie allemaal snel weer te zien!
Jake
vrijdag 18 november 2011
Livingstone
Hoi allemaal,
Ik ben ondertussen veilig in Livingstone aangekomen. Dinsdag was mijn afscheidsdienst voor Serenje, en die was erg mooi. Ik mocht preken, dus dat was best spannend. Chilufya vertaalde het gelukkig voor me in bemba, waardoor ik tijdens de preek de tijd had om tussendoor te lezen :) Het ging over Filippenzen 3:4b-15 en Handelingen 9:3-6, over Paulus' passie voor Jezus, en hoe hij zijn hele leven op Hem wil richten.
Woensdagochtend nam ik vroeg de bus naar Kabwe, ik moest om 5.30 bij de bus zijn. Nadat ik was vertrokken merkte ik dat ik mijn mobiel verloren was, maar gelukkig red ik het ook goed zonder. hij is gevonden, en ik hoop dat ik hem terug kan krijgen terwijl ik nog in Zambia ben. Om 9 uur kwam ik aan in Kabwe, waar ik nog even wachtte omdat mijn mobiel misschien met de volgende bus kwam, maar die kwam niet. Toen liep ik naar de UCZ-gemeente die daar erg dichtbij was, om de bisschop te bellen dat hij me op kon halen (voor Jacoline: het was de All-Saints in Kabwe, je krijgt de groeten). Daarna ging ik naar het huis van bisschop Musonda, waar we praatten en wat aten, en waar Rachel en Prathap ook waren (twee andere mensen van face to face). Bisschop Musonda liet me ook een foto van Anneke zien toen ze in Zambia was (het is een kleine wereld).
Daarna gingen we met de directeur van de theologische universiteit naar Lusaka met de auto. Het was een paar uur rijden. 's Avonds hebben we daar gegeten en daarna gingen we naar bed, omdat we moe waren. De volgende morgen arriveerden een paar anderen die naar Noord-Zambia waren gegaan, maar zij bleven nog een dag in het hotel, terwijl wij doorgingen naar Livingstone met Amin en de directeur. De anderen komen vandaag. De auto raakte een keer oververhit, en een eind na Choma, toen we nog zo'n 120km moesten, viel de motor uit, en hij wilde niet meer starten. Gelukkig sleepte iemand ons naar een plaats die daar 3km vandaan lag, en waar een UCZ was. De predikant daar en de gemeenteleden zouden de auto repareren, en wij gingen na een tijd door met de bus, en kwamen om 23.30 aan in Livingstone (de dagen van de meeste mensen zijn hier meestal van 6.00 tot 10.00 uur, dus dat is vrij laat). We aten heel erg lekker, en gingen naar bed. Vanochtend gingen we naar een ander hotel, waar we de komende dagen blijven. Op de 23e gaan we naar Lusaka terug, en op de 24e naar de universiteit in Kitwe. op de 26e ga ik dan terug naar huis :)
Ik heb een erg mooie tijd gehad in Serenje, en het is vreemd om nu hier te zijn, want in Livingstone is de levensstandaard behoorlijk hoger. Maar het is ook lekker, en we kunnen lekker genieten de komende dagen. ik vind het ook mooi dat God dicht bij me was in de afgelopen tijd, en ik heb erg veel geleerd. Ik wens jullie veel zegen, en tot snel!
Jake
Ik ben ondertussen veilig in Livingstone aangekomen. Dinsdag was mijn afscheidsdienst voor Serenje, en die was erg mooi. Ik mocht preken, dus dat was best spannend. Chilufya vertaalde het gelukkig voor me in bemba, waardoor ik tijdens de preek de tijd had om tussendoor te lezen :) Het ging over Filippenzen 3:4b-15 en Handelingen 9:3-6, over Paulus' passie voor Jezus, en hoe hij zijn hele leven op Hem wil richten.
Woensdagochtend nam ik vroeg de bus naar Kabwe, ik moest om 5.30 bij de bus zijn. Nadat ik was vertrokken merkte ik dat ik mijn mobiel verloren was, maar gelukkig red ik het ook goed zonder. hij is gevonden, en ik hoop dat ik hem terug kan krijgen terwijl ik nog in Zambia ben. Om 9 uur kwam ik aan in Kabwe, waar ik nog even wachtte omdat mijn mobiel misschien met de volgende bus kwam, maar die kwam niet. Toen liep ik naar de UCZ-gemeente die daar erg dichtbij was, om de bisschop te bellen dat hij me op kon halen (voor Jacoline: het was de All-Saints in Kabwe, je krijgt de groeten). Daarna ging ik naar het huis van bisschop Musonda, waar we praatten en wat aten, en waar Rachel en Prathap ook waren (twee andere mensen van face to face). Bisschop Musonda liet me ook een foto van Anneke zien toen ze in Zambia was (het is een kleine wereld).
Daarna gingen we met de directeur van de theologische universiteit naar Lusaka met de auto. Het was een paar uur rijden. 's Avonds hebben we daar gegeten en daarna gingen we naar bed, omdat we moe waren. De volgende morgen arriveerden een paar anderen die naar Noord-Zambia waren gegaan, maar zij bleven nog een dag in het hotel, terwijl wij doorgingen naar Livingstone met Amin en de directeur. De anderen komen vandaag. De auto raakte een keer oververhit, en een eind na Choma, toen we nog zo'n 120km moesten, viel de motor uit, en hij wilde niet meer starten. Gelukkig sleepte iemand ons naar een plaats die daar 3km vandaan lag, en waar een UCZ was. De predikant daar en de gemeenteleden zouden de auto repareren, en wij gingen na een tijd door met de bus, en kwamen om 23.30 aan in Livingstone (de dagen van de meeste mensen zijn hier meestal van 6.00 tot 10.00 uur, dus dat is vrij laat). We aten heel erg lekker, en gingen naar bed. Vanochtend gingen we naar een ander hotel, waar we de komende dagen blijven. Op de 23e gaan we naar Lusaka terug, en op de 24e naar de universiteit in Kitwe. op de 26e ga ik dan terug naar huis :)
Ik heb een erg mooie tijd gehad in Serenje, en het is vreemd om nu hier te zijn, want in Livingstone is de levensstandaard behoorlijk hoger. Maar het is ook lekker, en we kunnen lekker genieten de komende dagen. ik vind het ook mooi dat God dicht bij me was in de afgelopen tijd, en ik heb erg veel geleerd. Ik wens jullie veel zegen, en tot snel!
Jake
zondag 13 november 2011
Serenje
Hallo!
Vandaag na een lange stilte weer een bericht uit Zambia. Ik ben nu in een kleine plaats genaamd Serenje, dat is een boma. Een boma is een plaats die te klein is voor een stad en te groot voor een dorp, al groeit behoorlijk de laatste jaren. Het heeft ongeveer 10.000 inwoners. Ik verblijf in een gasthuis, en ze zorgen hier erg goed voor me. De meeste dagen ga ik erop uit met rev. Siingwa (zijn voornaam is Oskene), de predikant van de UCZ-gemeente in Serenje. Hij is de predikant van het hete Serenje-district, en dat is zo'n 180 kilometer in doorsnee. Hij heeft 55 gemeentes. Vaak gaat hij daar ook doordeweeks naartoe om diensten te houden, omdat er niet genoeg zondagen zijn in een jaar. Als hij in een dorp komt, komen de mensen uit de omliggende dorpen ook, soms wel van 25km ver, vaak te voet en soms op de fiets. Vorige week zijn we in Lumpampa geweest voor een doopdienst, en in Milenje voor een Bijbelstudie. Hij heeft geen auto, maar een kleine motorfiets, een Honda, waarop we samen naar die plaatsen gaan. De mensen zijn hier ook erg vriendelijk, en ze zorgen erg goed voor me. Vorige week zondag was ik ook bij een gebedsontmoeting van een van de secties van de kerk in een dorp, en dat was ook erg mooi. Elke gemeente is verdeeld in die secties (net als in Kitwe), en Serenje main heeft er 10. Die secties komen elke week samen voor een gebedsontmoeting. Het ging over Hebreeen 6:10, dat God alles wat we voor Hem doen zal herinneren, en over Filippenzen 1:6, dat God niet loslaat wat Zijn hand begonnen is.
Ik ben ook rondgeleid over de High School hier door Chilufya, een leraar Engels op die school. Hij is erg aardig en komt me soms opzoeken. Ook komt Silwaba vaak, die verantwoordelijk is voor mij en erg goed voor me zorgt. Ik was ook ziek afgelopen week, ik had diarree nadat ik impwa had gegeten, een lokale groente, maar nu heb ik goede antibiotica en het gaat gelukkig beter.
Verder ben ik bij de MCF en de WCF geweest, de Men's Christian Fellowship en de Women's Christian Fellowship. Die groepen komen hier elke week bij elkaar voor een Bijbelstudie, en soms gaan ze op bezoek bij mensen die het moeilijk hebben, of bij het ziekenhuis of de gevangenis. Samen met Silwaba ben ik ook in het ziekenhuis geweest. Het is geen groot ziekenhuis, er is een zaal voor mannen, een zaal voor vrouwen en kinderen en een kraamafdeling. De mensen liggen met veel in een zaal, het was nu niet erg druk, maar ik denk dat er veel uitdagingen zijn voor het ziekenhuis. De afstand tot de dorpen vormt ook vaak een probleem.
Gisteren ben ik in Mulilima geweest, een dorp dat zo'n 30km van Serenje ligt. Er was een belijdenis- en doopdienst. Omdat de predikant maar 2 keer per jaar komt, was het best druk. Er werd een aantal jongeren gedoopt (ik denk zo'n 20) en een aantal deed belijdenis (ongeveer 10). Ze hadden allemaal 36 catechisatielessen gehad, en de ouderlingen en rev. Siingwa stelden hen vragen. Daarna gingen we naar de rivier, waar de jongeren werden gedoopt. Dat was erg mooi. Toen dat was afgelopen gingen we naar de dienst, die al begonnen was onder leiding van Chilufya. De dienst was buiten, omdat er zoveel mensen waren. In de dienst deden de andere jongeren belijdenis, en ook de jongeren die gedoopt waren deden een soort belijdenis. Ook werden er kinderen opgedragen, en sommigen werden gedoopt. Rev. Siingwa gaf een preek over 1 Korintiers 9:22-27. Het was in Bemba, dus ik kon niet alles verstaan, maar het ging erover dat geloof een wedstrijd is die je moet blijven rennen voor de prijs, en dat je hem alleen met God kunt lopen. Ik mocht ook een lied zingen, Lesa e kacema wandi (de Heer is mijn herder), en ik mocht ze een bemoediging geven, wat me op de meeste plaatsen die ik bezoek gevraagd wordt. Ik vertelde ze over 2 Timotheus 2:1, dat ze sterk moeten zijn in de genade van Jezus Christus. Dat is een mooie tekst, dat we niet sterk hoeven te zijn in onze eigen kracht, maar in de genade en liefde van God, die ons heeft vrijgekocht. We sloten af met een gebed. De diensten duren hier wat langer dan thuis: deze dienst begon om 10 uur, en wij kwamen er later bij. Om 15:30 waren we klaar. De mensen hebben het hier graag over voor de kerk, en ze komen ook nog eens van ver, terwijl het gisteren best warm was. Na de dienst kregen we wat eten, en toen gingen we terug naar Serenje.
In Serenje ben ik 's middags bij de circles of hope geweest. Dat is een kleine groep mensen in de kerk die HIV/AIDS hebben, en die daar openlijk voor uitkomen en bij elkaar komen om elkaar te bemoedigen. Ze proberen ook mensen in de kerk en in het Serenje-district te vertellen over de ziekte, waar veel mythes over zijn. Veel mensen hier houden het ook stil dat ze het hebben, vooral mannen. Het is ook een probleem om de omliggende dorpen voor te lichten. Er is slecht vervoer, en mensen uit dorpen gaan vaak eerst naar een traditionele dokter. De medicijnen voor AIDS zijn tegenwoordig gelukkig gratis. Die moeten elke dag op hetzelfde tijdstip ingenomen worden, en geven soms bijwerkingen.
Het was erg mooi om bij deze mensen te zijn en hun geloof en vertrouwen in God te zien. Ze vroegen of ik voor ze wil blijven bidden.
Mijn tijd in Serenje is bijna voorbij. Vandaag is een vrije dag, en morgen is er een afscheidsdienst waarin ik mag preken (het gaat over Filippenzen 3). Woensdag ga ik dan in de ochtend naar Kabwe, waar ik word opgepikt om naar Lusaka en Livingstone te gaan. Daar blijven we dan 8 dagen met zijn allen, en de laatste 2 dagen gaan we weer naar Kitwe. Op 26 november neem ik dan het vliegtuig naar Ndola, om op de 27e aan te komen in Nederland, in de ochtend, als alles goed gaat. Het is bijna jammer dat de tijd zo snel gaat, al mis ik jullie ook, dus het is wel goed om weer terug te gaan.
Gods zegen in Nederland, ik blijf voor jullie bidden!
Jake
Vandaag na een lange stilte weer een bericht uit Zambia. Ik ben nu in een kleine plaats genaamd Serenje, dat is een boma. Een boma is een plaats die te klein is voor een stad en te groot voor een dorp, al groeit behoorlijk de laatste jaren. Het heeft ongeveer 10.000 inwoners. Ik verblijf in een gasthuis, en ze zorgen hier erg goed voor me. De meeste dagen ga ik erop uit met rev. Siingwa (zijn voornaam is Oskene), de predikant van de UCZ-gemeente in Serenje. Hij is de predikant van het hete Serenje-district, en dat is zo'n 180 kilometer in doorsnee. Hij heeft 55 gemeentes. Vaak gaat hij daar ook doordeweeks naartoe om diensten te houden, omdat er niet genoeg zondagen zijn in een jaar. Als hij in een dorp komt, komen de mensen uit de omliggende dorpen ook, soms wel van 25km ver, vaak te voet en soms op de fiets. Vorige week zijn we in Lumpampa geweest voor een doopdienst, en in Milenje voor een Bijbelstudie. Hij heeft geen auto, maar een kleine motorfiets, een Honda, waarop we samen naar die plaatsen gaan. De mensen zijn hier ook erg vriendelijk, en ze zorgen erg goed voor me. Vorige week zondag was ik ook bij een gebedsontmoeting van een van de secties van de kerk in een dorp, en dat was ook erg mooi. Elke gemeente is verdeeld in die secties (net als in Kitwe), en Serenje main heeft er 10. Die secties komen elke week samen voor een gebedsontmoeting. Het ging over Hebreeen 6:10, dat God alles wat we voor Hem doen zal herinneren, en over Filippenzen 1:6, dat God niet loslaat wat Zijn hand begonnen is.
Ik ben ook rondgeleid over de High School hier door Chilufya, een leraar Engels op die school. Hij is erg aardig en komt me soms opzoeken. Ook komt Silwaba vaak, die verantwoordelijk is voor mij en erg goed voor me zorgt. Ik was ook ziek afgelopen week, ik had diarree nadat ik impwa had gegeten, een lokale groente, maar nu heb ik goede antibiotica en het gaat gelukkig beter.
Verder ben ik bij de MCF en de WCF geweest, de Men's Christian Fellowship en de Women's Christian Fellowship. Die groepen komen hier elke week bij elkaar voor een Bijbelstudie, en soms gaan ze op bezoek bij mensen die het moeilijk hebben, of bij het ziekenhuis of de gevangenis. Samen met Silwaba ben ik ook in het ziekenhuis geweest. Het is geen groot ziekenhuis, er is een zaal voor mannen, een zaal voor vrouwen en kinderen en een kraamafdeling. De mensen liggen met veel in een zaal, het was nu niet erg druk, maar ik denk dat er veel uitdagingen zijn voor het ziekenhuis. De afstand tot de dorpen vormt ook vaak een probleem.
Gisteren ben ik in Mulilima geweest, een dorp dat zo'n 30km van Serenje ligt. Er was een belijdenis- en doopdienst. Omdat de predikant maar 2 keer per jaar komt, was het best druk. Er werd een aantal jongeren gedoopt (ik denk zo'n 20) en een aantal deed belijdenis (ongeveer 10). Ze hadden allemaal 36 catechisatielessen gehad, en de ouderlingen en rev. Siingwa stelden hen vragen. Daarna gingen we naar de rivier, waar de jongeren werden gedoopt. Dat was erg mooi. Toen dat was afgelopen gingen we naar de dienst, die al begonnen was onder leiding van Chilufya. De dienst was buiten, omdat er zoveel mensen waren. In de dienst deden de andere jongeren belijdenis, en ook de jongeren die gedoopt waren deden een soort belijdenis. Ook werden er kinderen opgedragen, en sommigen werden gedoopt. Rev. Siingwa gaf een preek over 1 Korintiers 9:22-27. Het was in Bemba, dus ik kon niet alles verstaan, maar het ging erover dat geloof een wedstrijd is die je moet blijven rennen voor de prijs, en dat je hem alleen met God kunt lopen. Ik mocht ook een lied zingen, Lesa e kacema wandi (de Heer is mijn herder), en ik mocht ze een bemoediging geven, wat me op de meeste plaatsen die ik bezoek gevraagd wordt. Ik vertelde ze over 2 Timotheus 2:1, dat ze sterk moeten zijn in de genade van Jezus Christus. Dat is een mooie tekst, dat we niet sterk hoeven te zijn in onze eigen kracht, maar in de genade en liefde van God, die ons heeft vrijgekocht. We sloten af met een gebed. De diensten duren hier wat langer dan thuis: deze dienst begon om 10 uur, en wij kwamen er later bij. Om 15:30 waren we klaar. De mensen hebben het hier graag over voor de kerk, en ze komen ook nog eens van ver, terwijl het gisteren best warm was. Na de dienst kregen we wat eten, en toen gingen we terug naar Serenje.
In Serenje ben ik 's middags bij de circles of hope geweest. Dat is een kleine groep mensen in de kerk die HIV/AIDS hebben, en die daar openlijk voor uitkomen en bij elkaar komen om elkaar te bemoedigen. Ze proberen ook mensen in de kerk en in het Serenje-district te vertellen over de ziekte, waar veel mythes over zijn. Veel mensen hier houden het ook stil dat ze het hebben, vooral mannen. Het is ook een probleem om de omliggende dorpen voor te lichten. Er is slecht vervoer, en mensen uit dorpen gaan vaak eerst naar een traditionele dokter. De medicijnen voor AIDS zijn tegenwoordig gelukkig gratis. Die moeten elke dag op hetzelfde tijdstip ingenomen worden, en geven soms bijwerkingen.
Het was erg mooi om bij deze mensen te zijn en hun geloof en vertrouwen in God te zien. Ze vroegen of ik voor ze wil blijven bidden.
Mijn tijd in Serenje is bijna voorbij. Vandaag is een vrije dag, en morgen is er een afscheidsdienst waarin ik mag preken (het gaat over Filippenzen 3). Woensdag ga ik dan in de ochtend naar Kabwe, waar ik word opgepikt om naar Lusaka en Livingstone te gaan. Daar blijven we dan 8 dagen met zijn allen, en de laatste 2 dagen gaan we weer naar Kitwe. Op 26 november neem ik dan het vliegtuig naar Ndola, om op de 27e aan te komen in Nederland, in de ochtend, als alles goed gaat. Het is bijna jammer dat de tijd zo snel gaat, al mis ik jullie ook, dus het is wel goed om weer terug te gaan.
Gods zegen in Nederland, ik blijf voor jullie bidden!
Jake
Serenje, zondag 13 november
Vandaag is Jake naar een kerkdienst geweest in een plaatsje met de mooie naam Mulilulama. In deze dienst werden zowel kinderen als volwassenen gedoopt. De volwassenen werden echter in een riviertje gedoopt.
Daarnaast is Jake bij een bijeenkomst geweest van Circles of Hope:
In de Zambiaanse kerken bestaan veel conservatieve denkbeelden over hiv/aids. Het is voor velen een moeilijk onderwerp. Wie besmet wordt met hiv/aids is een zondaar die om vergeving moet vragen. De hiv/aids-afdeling van de Raad van Kerken van Zambia wil het onderwerp hiv/aids op genuanceerde wijze bespreekbaar maken bij kerkleiding en gemeenteleden via cursussen en trainingen. In lotgenotengroepen 'Cirkels van Hoop' komen mensen die met hiv besmet zijn bij elkaar om elkaar te ondersteunen. Ze luisteren naar elkaars verhalen en helpen elkaar om met deze besmetting om te gaan. Niet alleen medisch gezien maar ook sociaal en emotioneel. (van de site van Kerk in Actie gehaald).
Daarnaast is Jake bij een bijeenkomst geweest van Circles of Hope:
In de Zambiaanse kerken bestaan veel conservatieve denkbeelden over hiv/aids. Het is voor velen een moeilijk onderwerp. Wie besmet wordt met hiv/aids is een zondaar die om vergeving moet vragen. De hiv/aids-afdeling van de Raad van Kerken van Zambia wil het onderwerp hiv/aids op genuanceerde wijze bespreekbaar maken bij kerkleiding en gemeenteleden via cursussen en trainingen. In lotgenotengroepen 'Cirkels van Hoop' komen mensen die met hiv besmet zijn bij elkaar om elkaar te ondersteunen. Ze luisteren naar elkaars verhalen en helpen elkaar om met deze besmetting om te gaan. Niet alleen medisch gezien maar ook sociaal en emotioneel. (van de site van Kerk in Actie gehaald).
donderdag 10 november 2011
Serenje, donderdag 10 november
Jake per SMS: Ik ben in Lumpampa geweest, een dorpje in de buurt, en ik ben in het ziekenhuis geweest hier (op bezoek). Dinsdag is er een afscheidsdienst en woensdag ga ik naar Lusaka. Veel zegen! Jake.
Abonneren op:
Posts (Atom)