12 Oktober

Zo, daar ben ik weer :) We hebben net lekker Nishima gegeten (als je het zo schrijft, het is een soort aardappelpuree maar dan van mais en meel gemaakt, volgens mij) met vis en spinazie - met onze handen :p Dit was de eerste dag dat we echt Zambiaans aten. Mijn groep is heel leuk. Ik zal ze even opnoemen:
-Mark uit Schotland
-Rachel uit Engeland
-Prathap en Amin uit India
-Richard uit Bangladesh
-Zemmi uit Samoa
-Fitzroy uit Gayana
Ook zijn Josephine en Byalwa uit Zambia steeds bij ons.

En dan ikzelf. Vandaag hebben we eerst een introductie gehad over problemen rondom het mishandelen en misbruiken/verkrachten van vrouwen en kinderen in Zambia. Vlakbij ons is het Young Women's Christian Association, die zich ervoor inzet om deze mensen te helpen, bijvoorbeeld door sociaal werkers, of door hen te helpen bij bijvoorbeeld rechtszaken. Ook proberen ze meer te vertellen en mensen in te lichten over deze dingen.

Vanmiddag hebben we kort een college gehad over de kerkgeschiedenis van Zambia. Er waren veel zendingsgenootschappen in Zambia, maar na de onafhankelijkheid in oktober 1964 besloten veel daarvan in januari 1965 samen te gaan tot de United Church of Zambia. Daar zitten bijvoorbeeld methodisten, presbyterianen, wesleyanen en een frans genootschap bij. Dat is nu de grootste kerk in Zambia. Gisteren ontmoetten we ook de bisschop, die ons vertelde hoe mooi hij het vond dat de UCZ zo is, en dat alle kerken uiteindelijk 1 lichaam vormen.

Vanmiddag gingen we naar de kerk die vlakbij onze slaapplaats bleek te zijn. Daar was een speciale dienst. Omdat in de gewone dienst weinig ruimte is voor niet-traditionele elementen, is er voor de jongeren eens per week een meer charismatische dienst. Daar gingen we nu dus naartoe. Tijdens de dienst kwamen er steeds meer jongeren, en uiteindelijk zat de kerk bijna vol. In het begin zongen we ook samen een lied: What a friend we have in Jesus. Ik mocht het begeleiden :)

De dienst was erg mooi en indrukwekkend. Ik moest er even aan wennen, maar ik voelde me snel thuis, omdat ik merkte dat het aanbidden van God echt uit hun hart kwam. Er werd ook verteld over Johannes 10, en over dat Jezus zei: kom tot mij, allen die vermoeid zijn, want mijn juk is zacht en mijn last is licht. Ik werd ect geraakt tijdens de dienst door hoe open de mensen waren, het was echt mooi. Het einde vond ik alleen niet zo mooi, toen veel mensen werden opgeroepen naar voren te komen om voor ze te bidden. Normaal vind ik dat goed, maar nu was het een beetje te gek, er was geen orde meer. Later hoorde ik dat ook de mensen van de kerk niet hadden gewild dat het zo was gegaan. Maar over het algemeen vond ik de dienst erg mooi, ik vond het ook mooi dat God ook echt werkt hier in Afrika en in Zambia. Veel dingen kon ik toch herkennen.

Dat was dus mijn dag :) Zaterdag ga ik met Mark naar Kitwe voor een paar weken. Kitwe is best een grote stad, dus dat is spannend :)

Veel zegen thuis, God is bij jullie!

Groeten,

Jake