maandag 31 oktober 2011

Laatste dag in Kitwe

Ja, vandaag is alweer onze laatste dag hier. Morgen gaat Mark naar het Noorden, en ik ga naar de omgeving van Kabwe. Ik ben erg benieuwd hoe het wordt!

Vandaag ben ik wat moe, maar we doen ook lekker rustig aan. Vrijdag was een erg leuke dag, nog bedankt voor alle felicitaties! We zijn 's ochtends naar een boerderij geweest waar ze slangen hielden, en ik heb verschillende soorten slangen gezien, zoals de zwarte mamba, cobra's, ratelslangen en allemaal kleine snelle slangen. Gelukkig zaten ze achter slot en grendel. Ook heb ik een Boa Constrictor vastgehouden (eens maar nooit meer :p ). Daarna gingen we naar een boerderij, en reden we door een prachtig landschap. Ik heb er ook gazellen gezien (en schapen en kippen, maar die kenden we al). 's Middags hebben we ergens wat gegeten, en toen gingen we terug naar huis. Ik kocht ook ergens een taart, en 's avonds werd die binnengedragen en hebben ze voor me gezongen, dat was erg leuk. Ook voerden ze me het eerste stukje van de taart, dat is hier traditie. Al met al was het een erg leuke dag!

Zaterdag stonden we vroeg op, omdat we naar iemand gingen die in het ziekenhuis lag, Daniël. Hij had problemen met zijn hart, en was twee dagen daarvoor midden in de nacht naar het ziekenhuis gekomen. Gelukkig ging alles goed met hem. Het was apart om te zien dat er in het ziekenhuis een gedeelte is voor mensen die wat meer betalen en mensen die wat minder betalen. We keken naar een kinderafdeling, een grote ruime die helemaal vol lag met kinderbedden.

Toen gingen we naar huis om te ontbijten, en daarna gingen Mark en ik kijken bij de Girls brigade, wat ook een hele belevenis was. We kregen uitleg over wat de Girls brigade was, en we stelden ons aan hen voor. Ik denk dat ze met zo'n 200 meisjes waren (Kwacha-East is een grote gemeente). We deden mee met de lichaamsoefeningen en het marcheren, en daarna zongen we liederen. We sloten af met mededelingen en gebed, en Mark en ik werden tot officieren benoemd :)

's Middags gingen we naar een Matabeto. Dat is een soort feest waarbij de bruid en haar familie eten koken voor de familie van de man, hetzij voor de bruiloft, hetzij een paar jaar later om hun dankbaarheid te tonen voor wat ze voor hen gedaan hebben. We gingen eerst naar een huis waar een heel aantal vrouwen al sinds de vorige dag aan het koken was. Er waren allemaal inheemse gerechten, zoals nishima (een soort stevige maïspap die mensen hier als een soort aardappels eten), rijst, pompoenbladeren, verschillende soorten vlees, een soort champignons, grondnoten, en nog veel meer. Toen ze klaar waren werd alles ingebonden in doeken en werd het naar de familie van de man gebracht. Daar zaten allemaal mannen heel serieus te wachten. De vrouwen kwamen dansend binnen, en al zingend/dansend toonde een van hen alle gerechten aan de man. De vrouw zelf bleef thuis. Toen ze klaar waren, vertrokken veel vrouwen weer om bij de vrouw te eten, en het eten werd aan ons geserveerd. Al met al was het een bijzonder gebeuren!

Gisterochtend mochten we weer vroeg opstaan, omdat we om 7 uur bij de kerk moesten verzamelen. Vandaar gingen we met 2 trucks, een voor rev. Siwila, Mark en mij en een voor het praiseteam naar Kakolo, wat een klein dorpje is dat aan de andere kant van de rivier ligt. Omdat het achter de rivier ligt, moesten we een heel eind omrijden. We gingen naar de weg van Kitwe naar Ndola, en gingen toen een zandpad op. Het was een behoorlijk ruige rit. Toen we aankwamen was het nog rustig in de kerk. We laadden wat spullen uit, zoals cement en dakplaten voor de kerk waar we naartoe gingen, en toen gingen we de kerk binnen. We begonnen de dienst met wat liederen, en Mark en ik mochten ook een lied zingen (Lesa e kacema wandi, de Heer is mijn herder). Het was een doopdienst, dus toen begon het dopen. Er waren veel mensen die gedoopt werden of hun kinderen lieten dopen, omdat Teddy maar eens in de 3-6 maanden naar deze gemeente komt, die sterk groeit. In totaal waren er 57 kinderen en 47 volwassenen. Er werd hen iets gevraagd in Bemba, en toen mochten ze in groepen naar voren komen om gedoopt te worden. Teddy goot met zijn handen water over hen heen, en doopte ze in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Het was echt erg bijzonder om dit mee te maken. Nadat iedereen gedoopt was, deed nog een heel aantal mensen belijdenis. Toen gaf Douglas, een theologiestudent uit Zambia, een preek over 1 Petrus 2:1-17, over dat christenen schapen van God zijn, dat ze de bruid van Christus zijn en daarom puur moeten zijn, en dat de kerk het nieuwe Jeruzalem is, en wacht op Jezus. Aan het einde van de dienst mocht ik bidden, en daarna was het afgelopen. Toen gingen we terug, en eenmaal thuis waren we moe :)

's Avonds gingen we eten bij vrienden van Teddy in Kalulushi, en dat was ook erg lekker. Vanochtend doen we lekker rustig aan, omdat we morgen vertrekken naar Kabwe.

Ik denk hier ook veel over theologie thuis. Soms denk ik: wie ben ik om predikant te worden. Maar ik las vorige week Jeremia 1, waarin staat dat Jeremia zichzelf te jong vindt. Maar God zegt: ik ben bij je. Dat is denk ik het belangrijkste in de kerk, dat je het met God blijft doen en op Hem gericht bent! Hij is bij je.

Veel zegen thuis!

2 opmerkingen:

  1. Weer een mooi verhaal.
    Ik hoop dat je daar ook wel eens gelegenheid zult hebben om een blog te schrijven. We zien wel.
    Ik had je trouwens wel eens met die Boa willen zien!
    En.. predikant daar is echt niet te vergelijken met hier, dat blijkt wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kijk broertje, jij met die boa, daar wil ik wel een foto van hoor ;-)
    Je had mama gisteren moeten horen... iedereen vertelde ze hoe Dieuwke je vroeger achterna zat met een spinneTJE en dat je heel hard rende en gilde haha

    BeantwoordenVerwijderen